تفاوت افتادگی از نوع پف پلک فوقانی و افتادگی ابرو

تفاوت افتادگی پلک فوقانی و افتادگی ابرو در موقعیت و علت هر یک از این تغییرات است که بر ظاهر و عملکرد چشم تأثیر می‌گذارد. افتادگی پلک فوقانی یا پتوز زمانی رخ می‌دهد که عضله یا تاندون پلک ضعیف شود و پلک بالایی نتواند به‌ درستی باز بماند، که ممکن است باعث محدود شدن میدان دید فرد شود. در مقابل، افتادگی ابرو به کاهش موقعیت ابرو در بالای چشم گفته می‌شود و معمولاً با شل شدن پوست و بافت‌های اطراف همراه است که بر شکل ظاهری صورت تأثیر می‌گذارد اما به‌طور مستقیم بر عملکرد بینایی تأثیر ندارد. تشخیص تفاوت بین این دو عارضه برای انتخاب روش‌های درمانی مناسب اهمیت دارد.

جراحی زببایی پلک فوقانی و تحتانی همراه با لیفت ابرو توسط دکتر ابوالفضل رحیمی👇

تفاوت افتادگی پلک فوقانی و افتادگی ابرو در چیست؟

تفاوت افتادگی پلک فوقانی و افتادگی ابرو در محل و علت هر یک از این عوارض است. افتادگی پلک فوقانی، یا پتوز، به پایین آمدن پلک بالایی اشاره دارد و می‌تواند ناشی از ضعف عضلات یا آسیب تاندون‌های پلک باشد. این عارضه گاهی به‌ طور مستقیم بر بینایی فرد تأثیر می‌گذارد، زیرا پلک ممکن است جلوی بخشی از دید را بگیرد. از طرف دیگر، افتادگی ابرو به پایین آمدن یا جابه‌جایی موقعیت ابرو در بالای چشم گفته می‌شود که بیشتر در نتیجه شل شدن پوست و کاهش حجم بافت‌های اطراف، به‌ ویژه به‌ دلیل افزایش سن، رخ می‌دهد. افتادگی ابرو عمدتاً جنبه زیبایی دارد و در بسیاری از موارد مستقیماً تأثیری بر عملکرد بینایی ندارد.

باید مراقب باشیم که پف پلک های فوقانی یا افتادگی از نوع پف پلک فوقانی با افتادگی ابرو اشتباه  نشود گاهی اوقات پفی که دربالای چشم مشاهده می شود ممکن است تمام آن مربوط به پلک نباشد و بلکه به علت ابرویی  باشد که دچار افتادگی شده است طبیعتا در همچین شرایطی ممکن است اگرجراح چشم،  پف پلک را عمل کند نتیجه رضایت بخشی برای بیمار نداشته باشد.

درواقع لازم است که در همچین شرایطی ابرو اصلاح شود. در بعضی موارد ممکن است که لازم باشد افتادگی پلک و ابرو با هم اصلاح شوند. یکی از مواردی که می تواند زیبایی پلک فوقانی را افزایش دهد بخصوص در نژاد غربی که ایرانی ها جزء این گروه می باشند چین پلکی است که در واقع در اصطلاح پزشکان لید کریز خوانده می شود.

در پلک فوقانی قسمتی وجود دارد که مانند یک خط و چین می باشد که در واقع  هنگامی که از لبه مژه ها به سمت بالا میرویم  یک قسمت که پوست به پلک چسبیده است  با جایی که پوست از بافت زیرین پلک جدا شده و به طرف لبه فوقانی حدقه میرود با مرزی که یک چین و خطی پوست است جدا می شود که به ان چین پلکی یا لید کریز گفته می شود. در بعضی افراد ممکن است که این چین خوب وجود نداشته باشد و یا ضعیف باشد در نژاد شرقی به خصوص در افراد چینی، ژاپنی، کره ای و یا همسایه های شرقی ما در افغانستان  و حتی قسمت های زیادی از خراسان ممکن است چین پلکی وجود نداشته باشد در این صورت افرادی که می خواهند یک قیافه شرقی را تغییردهند طبیعتا یکی از کارهایی که باید برای آن ها انجام شود ایجاد چین پلکی می باشد

چگونه می‌توان افتادگی ابرو را از افتادگی پلک تشخیص داد؟

تشخیص افتادگی ابرو از افتادگی پلک از طریق معاینه بالینی و بررسی موقعیت قرارگیری ابرو و پلک انجام می‌شود. در افتادگی پلک فوقانی یا پتوز، پلک بالایی به سمت پایین حرکت کرده و ممکن است بخشی از مردمک را بپوشاند، که می‌تواند باعث کاهش میدان دید شود. این حالت معمولاً زمانی که فرد به بالا نگاه می‌کند، واضح‌ تر می‌شود و به ضعف عضلات پلک مرتبط است.

اما در افتادگی ابرو، موقعیت ابرو نسبت به چشم پایین‌ تر از حد طبیعی قرار می‌گیرد، در حالی که پلک ممکن است همچنان در جای خود باشد. در این حالت، پوست بین ابرو و پلک به‌ صورت چین‌خورده و شل به‌ نظر می‌رسد. با بالا بردن ابرو در معاینه، می‌توان مشاهده کرد که پلک در موقعیت طبیعی خود قرار دارد و افتادگی مربوط به ابرو است.

تفاوت افتادگی پلک و ابرو در روش‌های درمانی چیست؟

تفاوت افتادگی پلک و ابرو در روش‌های درمانی به نوع و محل مشکل بستگی دارد. تفاوت بین افتادگی پلک فوقانی و افتادگی ابرو نه‌ تنها از نظر ظاهری مهم است، بلکه در انتخاب روش درمانی نقش تعیین‌ کننده‌ و بسیار مهمی دارد. بسیاری از افراد به اشتباه تصور می‌کنند که افتادگی پلک و افتادگی ابرو یکسان هستند، در حالی‌ که این دو مشکل از نظر محل ایجاد، علت زمینه‌ای و راهکارهای درمانی کاملا با هم تفاوت دارند. برای انتخاب بهترین روش درمان، ابتدا باید افتادگی مربوط به پوست و عضلات پلک است یا ابرو، مشخص شود.

درمان افتادگی پلک

برای افتادگی پلک فوقانی (پتوز)، معمولاً جراحی پلک انجام می‌شود. این روش شامل برداشتن پوست اضافی، تقویت عضلات پلک و بازسازی تاندون‌ها است. در مواردی که افتادگی ناشی از ضعف عضلات است، ممکن است به جراحی‌های تخصصی‌ تر نیاز باشد. در برخی موارد، تزریق بوتاکس نیز می‌تواند برای درمان پتوز خفیف مورد استفاده قرار گیرد. افتادگی پلک فوقانی که در اصطلاح پزشکی پتوز نام دارد، زمانی رخ می‌دهد که پلک بالایی نسبت به حالت طبیعی پایین‌تر قرار گیرد و حتی در برخی موارد بخشی از مردمک چشم را بپوشاند. این وضعیت باعث کاهش میدان دید و همچنین ایجاد چهره‌ای خسته یا مسن‌تر می‌شود.

شایع‌ترین علت افتادگی پلک، شل شدن پوست پلک به دلیل افزایش سن است. البته عوامل دیگری مثل مشکلات مادرزادی، آسیب‌ به عصب، جراحی‌های قبلی یا بیماری‌های عصبی-عضلانی می‌توانند در این مشکل نقش داشته باشد.

درمان اصلی برای پتوز، جراحی بلفاروپلاستی یا جراحی افتادگی پلک است. این روش شامل برداشتن پوست و چربی اضافی پلک، تقویت عضله بالا‌برنده پلک و در صورت نیاز، بازسازی تاندون‌های مرتبط است. جراحی ممکن است تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود و دوران نقاهت کوتاهی دارد.

در موارد خفیف‌تر، بوتاکس اهمیت حمایتی داشته باشد، ولی تاثیر آن موقتی است و برای درمان قطعی پتوز کاربرد ندارد. گاهی هم در بیماران خاص که قادر به انجام جراحی نیستند، استفاده از پلک‌ پوش‌ها یا چسب‌های مخصوص برای بالا نگه‌ داشتن پلک پیشنهاد می‌شود.

درمان افتادگی ابرو

برای افتادگی ابرو، روش‌های درمانی متنوعی وجود دارد که شامل جراحی و غیرجراحی می‌شود. جراحی لیفت ابرو یکی از روش‌های رایج است که با بالا بردن ابروها و اصلاح موقعیت آن‌ها، ظاهر صورت را بهبود می‌بخشد. همچنین، تزریق بوتاکس و فیلرها به‌ منظور تقویت و بالا بردن ابروها به‌کار می‌روند. افتادگی ابرو زمانی اتفاق می‌افتد که موقعیت ابرو نسبت به استخوان پیشانی پایین‌تر از حد نرمال قرار بگیرد. این حالت باعث شل شدن پوست پیشانی و ناحیه پلک می‌شود و در بسیاری از مواقع با افتادگی پلک اشتباه گرفته می‌شود. در حالی‌ که درمان افتادگی ابرو نیازمند روش‌های متفاوتی است.

برای درمان این مشکل، روش‌های جراحی و غیر جراحی مختلفی در دسترس است. یکی از رایج‌ترین روش‌ها جراحی لیفت ابرو است. این جراحی می‌تواند به چند شکل انجام شود:

• لیفت آندوسکوپیک ابرو: با برش‌های کوچک و استفاده از دوربین مخصوص انجام می‌شود و کم‌‌خطرتر است.
• لیفت مستقیم ابرو: در مواردی که افتادگی شدید است استفاده می‌شود و برش در بالای ابرو ایجاد می‌شود.
• لیفت شقیقه‌ای (تمپورال): روی قسمت خارجی ابرو تمرکز دارد و ظاهر کشیده‌تری به چشم‌ها می‌دهد.

برای افرادی که به دنبال گزینه‌های غیر جراحی هستند، تزریق بوتاکس یکی از روش‌های تاثیرگذار است. با تزریق بوتاکس به عضلات پایین‌ آورنده ابرو، عضلات بالا برنده غالب می‌شود و در نتیجه ابروها کمی بالا می‌روند. این روش بیشتر برای موارد خفیف تا متوسط مناسب است و اثر آن بین ۳ تا ۶ ماه باقی می‌ماند.

علاوه بر بوتاکس، فیلرهای پوستی، برای افزایش حجم نواحی اطراف ابرو و پیشانی استفاده می‌شود. این مواد باعث پر شدن و لیفت ملایم بافت پوست می‌شود و در بهبود ظاهر کلی نقش دارند.

در بعضی موارد هم ترکیب چند روش مثل جراحی پلک همراه با لیفت ابرو یا استفاده از فیلر و بوتاکس بهترین نتیجه را ایجاد می‌کند. همه چیز به وضعیت بالینی بیمار و مشاوره دقیق با پزشک بستگی دارد.

در نهایت، انتخاب روش درمانی بستگی به شدت و نوع افتادگی و همچنین ترجیحات شخصی بیمار دارد. مشاوره با پزشک متخصص می‌تواند در تصمیم‌ گیری مؤثر باشد.

سوالات متداول

کدام روش درمانی ماندگاری بیشتری دارد؟
روش‌های جراحی مانند بلفاروپلاستی یا لیفت ابرو ماندگاری طولانی‌تری دارند و نتایج آن‌ها برای چند سال باقی می‌ماند. در حالی که بوتاکس و فیلرها اثر موقتی دارند و نیاز به تکرار هر چند ماه یک‌بار دارند.

آیا می‌توان همزمان جراحی پلک و لیفت ابرو انجام داد؟
بله، در مواردی که بیمار هم افتادگی پلک دارد و هم افتادگی ابرو، پزشک ممکن است هر دو جراحی را به‌ صورت همزمان انجام دهد تا نتیجه طبیعی‌تر و متقارن‌تری حاصل شود.

نتیجه گیری

تفاوت افتادگی ابرو و پلک در محل، علل و روش‌های درمانی آن‌ها به‌ طور واضحی مشخص است. افتادگی پلک، که معمولاً به دلیل ضعف عضلات و تاندون‌ها ایجاد می‌شود، می‌تواند بر بینایی فرد تأثیر بگذارد و به درمان‌های جراحی مانند بلفاروبلاستی نیاز دارد. از طرف دیگر، افتادگی ابرو بیشتر ناشی از عوامل زیبایی و شل شدن پوست است و درمان‌های غیرجراحی مانند تزریق بوتاکس و فیلرها به همراه جراحی لیفت ابرو، گزینه‌های مؤثری برای اصلاح آن به شمار می‌روند. درک این تفاوت‌ها نه‌ تنها به تشخیص صحیح کمک می‌کند، بلکه در انتخاب روش‌های درمانی مناسب نیز نقش حیاتی دارد، به‌ویژه در راستای بهبود کیفیت زندگی و اعتماد به نفس فرد.