خشکی چشم

بیماری خشکی چشم یک بیماری شایع است که زمانی رخ می‌دهد که اشک‌های شما قادر به روان‌سازی کافی برای چشم‌های شما نیستند. تولید اشک می تواند به دلایل زیادی ناکافی و ناپایدار باشد. برای مثال، اگر چشم های شما اشک کافی تولید نکنند یا اشک بی کیفیت تولید کنند، ممکن است دچار خشکی چشم شوید. این ناپایداری اشک منجر به التهاب و وارد شدن آسیب به سطح چشم های شما می شود.

خشکی چشم چیست؟

خشکی چشم یکی از مشکلاتی است که برای اغلب افراد به وجود خواهد آمد. این بیماری در واقع در اثر فقدان اشک و رطوبت سطح چشم به وجود می آید و باعث بروز مشکلاتی در چشم خواهد شد. این بیماری در مناطق گرم و خشک و در مکان هایی که گرد و غبار زیاد وجود دارد بیشتر است. بیماری خشکی چشم یکی از بیماری هایی است که ممکن است برای هر گروه سنی پیش بیاید اما اغلب افراد مسن بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند و دچار ناراحتی چشمی خواهند شد. این بیماری در زنان بیشتر از مردان اتفاق می افتد و یائسگی یکی از دلایل موثر در این بیماری است.

بیماری خشکی چشم موجب احساس ناراحتی می شود. اگر چشم‌هایتان خشک است، ممکن است چشم‌هایتان دچار درد یا سوزش شود و با قرار گرفتن در شرایط خاصی مانند داخل هواپیما، بودن در اتاقی با تهویه ی مطبوع، دوچرخه سواری یا پس از چند ساعت نگاه کردن به صفحه ی مانیتور، خشکی چشم را تجربه کنید.

درمان های بیماری خشکی چشم می توانند شما را راحت تر کند. این درمان ها می تواند شامل تغییر سبک زندگی و استفاده از قطره های چشمی مخصوص باشد. برای کنترل علائم خشکی چشم باید این اقدامات را برای مدتی طولانی انجام دهید.

علل ابتلا به خشکی چشم

خشکی چشم به دلایل مختلفی ایجاد می شود که لایه ی اشکی روی سطح چشم را مختل می کند. لایه ی اشکی سطح چشم ها دارای سه لایه است: روغن های چرب، مایع آبی و مخاط. این ترکیب به عنوانی بر روی سطح چشم آن را روان، صاف و شفاف نگه می دارد. مشکلات مربوط به هر یک از این لایه ها می تواند باعث ابتلا به خشکی چشم شود.

دلایل زیادی برای اختلال عملکرد لایه ی اشکی وجود دارد، از جمله تغییرات هورمونی، بیماری خودایمنی، التهاب غدد پلکی یا بیماری آلرژیک چشم. برای برخی افراد، علت خشکی چشم کاهش تولید اشک یا افزایش تبخیر آن است.

کاهش تولید اشک

بیماری خشکی چشم زمانی رخ می دهد که چشم های شما نتوانند مایع آبی کافی تولید کنند. اصطلاح پزشکی برای این بیماری، کراتوکونژونکتیویت سیکا (ker-uh-toe-kun-junk-tih-VY-tis SIK-uh) است. علل شایع کاهش تولید اشک عبارتند از:

• سالخوردگی
• برخی شرایط پزشکی از جمله سندرم شوگرن، بیماری آلرژیک چشم، آرتریت روماتوئید، لوپوس، اسکلرودرمی، بیماری پیوند در مقابل میزبان، سارکوئیدوز، اختلالات تیروئید یا کمبود ویتامین Aمی توانند موجب کاهش تولید اشک شوند
• مصرف برخی داروها، از جمله آنتی هیستامین ها، ضد احتقان ها، درمان جایگزینی هورمونی، داروهای ضد افسردگی و داروهای فشار خون بالا، آکنه، داروهای کنترل بارداری و بیماری پارکینسون
• حساسیت عصب قرنیه ناشی از استفاده از لنز تماسی، آسیب عصبی یا آسیب ناشی از جراحی لیزر چشم است، اگرچه علائم خشکی چشم مربوط به این روش معمولاً موقتی است.

افزایش تبخیر اشک

لایه ی روغنی تولید شده توسط غدد کوچک لبه پلک (غدد میبومین) ممکن است دچار گرفتگی و انسداد شوند. انسداد غدد میبومین در افراد مبتلا به روزاسه یا سایر اختلالات پوستی شایع تر است.

علل شایع در افزایش تبخیر اشک عبارتند از:

• بلفاریت خلفی (اختلال عملکرد غده میبومین)
• پلک زدن کمتر، که با شرایط خاصی مانند بیماری پارکینسون رخ می دهد. همچنین زمانی که در حین فعالیت های خاصی مانند هنگام مطالعه، رانندگی یا کار با رایانه برای داشتن تمرکز بیشتر کمتر پلک می زنید و در نتیجه میزان تبخیر لایه ی اشکی بیشتر می شود.
• داشتن مشکلات پلک، مانند چرخش پلک ها به بیرون (اکتروپیون) و چرخش پلک ها به داخل (انتروپیون)
• داشتن آلرژی چشمی
• مواد نگهدارنده ی موجود در قطره های چشمی موضعی
• قرار گرفتن در معرض باد، دود یا هوای خشک
• کمبود ویتامین A

عوامل موثر در بروز خشکی چشم

• کمبود تنوع تغذیه
• پیری چشم
• بيماريهاي روماتيسمي
• استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی
• التهاب پلك
• تيروئيد چشمي
• دود سیگار
• نور خورشید
• کار طولانی با کامپیوتر و موبایل
• کاهش رطوبت هوا
• مصرف برخی از داروها

همچنین برخی از داروها ممکن است باعث بروز خشکی چشم گردند مانند :

• داروهای ادرار آور در درمان پرفشاری خون
• مهار کننده‌های گیرنده بتا در درمان بیماری‌های قلبی یا پرفشاری خون مانند پروپرانولول، متوپورولول و کارودیلول
• داروی ضد حساسیت
• مسکن‌ها
• داروهای اعصاب
• قرص‌های خواب آور
• آلرژی های چشمی
• تغییرات هورمونی بدن مانند یائسگی
• فراورده‌های ویتامین آ
• آسیب به غدد اشکی

علائم خشکی چشم

خشکی چشم دارای علائمی است که شدت آن در زمان های مختلف متفاوت است. این علائم در برخی مواقع بنا بر دلایلی مانند قرار گرفتن در گردو غبار و کار طولانی مدت با موبایل و کامپیوتر ممکن است تشدید یابد. برخی از این علائم عبارتند از:

• سوزش چشم
• خارش چشم
• ریزش اشک درچشم مشاهده می شود .
• احساس وجود جسم خارجی در چشم از علائم رایج خشکی چشم می باشد
• تاری دید درچشم که با پلک زدن برطرف می شود
• قرمزی چشم
• حساسیت به نور شدید

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائم و نشانه های طولانی مدت خشکی چشم، از جمله چشم های قرمز، تحریک شده، خسته یا دردناک را دارید، لازم است که به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما می تواند اقدامات لازم را برای تعیین آنچه که چشم شما را آزار می دهد انجام دهد یا شما را به یک متخصص ارجاع دهد تا درمان های لازم را دریافت کنید.

درمان خشکی چشم

این بیماری در برخی مواقع خفیف و در برخی مواقع نیز شدید می باشد. در مواردی که خشکی چشم خفیف باشد می توان با قطره های اشکی آنرا درمان نمود. اما در برخی مواقع نیز با استفاده از پماد و ژل چشمی در هنگام خواب می توان اقدام به درمان آن نمود.اما گاهی این بیماری تشدید می یابد و با دارو نمی توان آنرا درمان نمود. در موارد شدید از درمانهای مانند جراحی برای بستن مجاری خروجی اشک از چشم و یا حتی پیوند غدد دیگر به چشم یا استفاده از پمپ های اشک و انتقال آنها به چشم می توان استفاده نمود.

منبع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/dry-eyes/symptoms-causes/syc-20371863