قوز قرنیه، زمانی اتفاق میافتد که سطح جلویی شفاف و گنبدی شکل چشم شما نازک میشود و به تدریج به سمت بیرون به شکل مخروطی برآمده میشود. قرنیه مخروطی شکل باعث تاری دید شده و ممکن است باعث حساسیت به نور و تابش خیره کننده شود. قوز قرنیه معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند، اگرچه اغلب یک چشم را بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً افراد بین 10 تا 25 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری ممکن است به مدت 10 سال یا بیشتر به آرامی پیشرفت کند. در مراحل اولیه قوز قرنیه، ممکن است بتوانید مشکلات بینایی را با عینک یا لنز اصلاح کنید. اگر وضعیت شما به مرحله پیشرفته برسد، ممکن است نیاز به پیوند قرنیه داشته باشید.
ماهیت بیماری قوز قرنیه
در اصطلاح علمی با نام کراتوکونوس نیز یاد میشود که اغلب نوجوانان در دوران بلوغ با آن مواجه میشوند و به تدریج با پیشرفت این مشکل و اختلال شدید در بینایی نیز مواجه میشوند. به طور کلی قوز قرنیه ابتدا با هر دو چشم شروع نشده و فقط اوایل یک چشم را درگیر میکند اما اغلب بعد از مدتی چشم دیگر نیز دچار این مورد میشود اما به این معنا نیست که شدت آن در هر دو چشم یک اندازه باشد. پیشرفت این مشکل ابتدا آستیگماتیسم نامنظم و یا تنبلی چشم ایجاد میکند که تشخیص قوز قرنیه را نیز کمی دشوار میسازد.
چه عواملی موجب ایجاد قوز قرنیه میشود؟
در واقع با تمام تحقیقات انجام شده هنوز محققان به دلیل اصلی و قطعی ایجاد قوز قرنیه نرسیده اند اما آن ها بر این باورند که برخی افراد از بدو تولد به آن مبتلا می شوند. در ادامه به برخی از این عوامل اشاره خواهیم داشت:
التهاب: التهاب ناشی از مواردی مانند آلرژی و آسم می تواند بافت قرنیه را تجزیه کند و یا به شدت این ناحیه را تحریک کند و قوز قرنیه را به تدریج ایجاد کند.
مالش چشم: مالش شدید چشم ها به مرور زمان می تواند قرنیه را از بین ببرد. همچنین اگر قبلاً به قوز قرنیه مبتلا شده اید، می تواند باعث پیشرفت سریعتر قوز قرنیه شود.
نژاد: یک مطالعه روی بیش از 16000 فرد مبتلا به قوز قرنیه نشان داد که افرادی که سیاهپوست یا لاتین تبار هستند تقریباً 50 درصد بیشتر از افراد سفیدپوست به آن مبتلا میشوند بنابراین نژاد در پیدایش آن تاثیرگذار است.
سن: به طور کلی این بیماری از سنین نوجوانی برای افراد شروع میشود اما ممکن است زودتر در دوران کودکی ظاهر شود یا تا 30 سالگی ظاهر نشود. همچنین میتواند افراد 40 ساله و بالاتر را نیز تحت تاثیر قرار دهد، اما کمتر رایج است.
سابقه خانوادگی: اگر فردی در خانواده شما این بیماری را داشته باشد، شانس بیشتری برای ابتلا به آن دارید و اگر به آن دچار هستید، چشمان فرزندانتان را از نظر علائمی که از حدود 10 سالگی شروع می شود، بررسی کنید.
علائم بیماری قوز قرنیه
علائم و نشانه های قوز قرنیه ممکن است با پیشرفت بیماری تغییر کند. این علائم عبارتند از:
عوامل خطرساز برای ایجاد این بیماری
این عوامل می توانند شانس ابتلا به قوز قرنیه را افزایش دهند:
- داشتن سابقه خانوادگی قوز قرنیه
- چشمان خود را به شدت مالش دهید.
- داشتن شرایط خاصی مانند سندرم داون، تب یونجه و آسم
عوارض بیماری قوز قرنیه
در برخی شرایط، قرنیه شما ممکن است به سرعت متورم شود و باعث کاهش ناگهانی دید و زخم شدن قرنیه شود. این به دلیل شرایطی است که در آن پوشش داخلی قرنیه شما شکسته می شود و اجازه می دهد مایع وارد قرنیه شود. تورم معمولاً به خودی خود فروکش می کند، اما ممکن است زخمی ایجاد شود که بینایی شما را تحت تأثیر قرار دهد. قوز قرنیه پیشرفته همچنین ممکن است باعث زخم شدن قرنیه شود، به خصوص در جایی که مخروط برجستهتر است. قرنیه زخمی باعث بدتر شدن مشکلات بینایی می شود و ممکن است نیاز به جراحی پیوند قرنیه داشته باشد.
- با تغییر شکل قرنیه از حالت کروی به مخروطی، سطح صاف مواج می شود. به این عارضه آستیگماتیسم می گویند. با بزرگ شدن قسمت جلو، دید شما نزدیک بین تر می شود. این بدان معناست که شما می توانید اشیا را تنها زمانی که از نزدیک هستند به وضوح ببینید. هر چیزی که خیلی دور باشد تار به نظر می رسد.
تشخیص زودهنگام قوز قرنیه
برای تشخیص بیماری های مربوط به قوز قرنیه، قرنیه را کاملا مورد ارزیابی قرار داده و با استفاده از او سی تی یا دستگاه های توپوگرافی قرنیه این کار را انجام داده و ضخامت آن نیز بررسی میشود. زمانی که این مشکل در افراد تشخیص داده شد باید حتما سریعا برای درمان اقدام شود زیرا به سرعت پیشرفت میکند و بینایی را تحت تاثیر قرار میدهد. در صورتی که فرد نتواند لنز را در چشم های خود تحمل کند، از راه های دیگر تغییر شکل قرنیه و جای گذاری حلقه در قرنیه و … بهره میبرند.
درمان قوز قرنیه به چه صورت است؟
برای شروع درمان از عینکی مخصوص استفاده میکنند. این عینک دارای قابلیت افزایش وضوح تصویر میباشد. در برخی افراد از لنز های مخصوص به جای عینک استفاده میکنند. با گذشت زمان، ممکن است به درمان های دیگری برای تقویت قرنیه و بهبود بینایی خود نیاز داشته باشید. هنگامی که سایر درمان ها بینایی خوبی به شما نمی دهد، آخرین راه حل پیوند قرنیه است. این یک عمل بسیار ایمن است و در بیش از 90 درصد موارد موفقیت آمیز است. پزشک مرکز قرنیه شما را برمیدارد، آن را با یکی از اهداکنندگان جایگزین میکند و قرنیه جدید را در جای خود بخیه میزند. ممکن است بعد از آن به لنز نیاز داشته باشید.
میشه در مورد قوز قرینه یکم توضیح بدید و هزینه شو لطف کنید